Obróbka skrawaniem metali wykonywana jest przy pomocy specjalnej maszyny, czyli obrabiarki. Jej zadaniem jest kształtowanie przedmiotów z różnych materiałów konstrukcyjnych za pomocą przymocowanych narzędzi. Możemy wyróżnić obrabiarki do obróbki plastycznej i skrawającej.
Obrabiarki skrawające wykorzystywane są do nadawania obrabianemu obiektowi oczekiwanego kształtu poprzez oddzielenie nadmiaru materiału, co powoduje powstawanie tzw. wiórów. Obróbka skrawaniem odbywa się przy zastosowaniu takich obrabiarek jak m.in. tokarki, wiertarki, strugarki, frezarki, szlifierki itp.
Sposoby obróbki skrawaniem
W zależności od oczekiwanego kształtu i wymaganej chropowatości powierzchni stosuje się różne sposoby obróbki skrawaniem. Różnią się one przede wszystkim zastosowanymi narzędziami oraz specyfiką ruchów wykonywanych przez narzędzia i obiekt obrabiany.
Oto podstawowe sposoby obróbki skrawaniem:
- Toczenie — dotyczy obróbki powierzchni walcowych, stożkowych i kulistych. Obiekt obrabiany wykonuje ruch obrotowy, a nóż tokarski przesuwa się równolegle do osi obrotu przedmiotu lub prostopadle do niej (może też wykonywać oba te ruchy łącznie).
- Wiercenie — stosowane jest do wykonania otworów. Wiertło wykonuje ruch obrotowy, prostolinijny, posuwowy.
- Frezowanie — to metoda kształtowania płaszczyzn wykorzystywana najczęściej w produkcji średnio- i wielkoseryjnej, a także masowej. Rozróżniamy frezowanie czołowe i obwodowe. Frez wykonuje ruch obrotowy, natomiast obiekt obrabiany przesuwa się prostoliniowo lub jednocześnie prostoliniowy i obrotowy.
- Szlifowanie — odbywa się przy zastosowaniu ściernicy poruszającej się obrotowo, podczas gdy obiekt obrabiany wykonuje ruch prostolinijny (szlifowanie płaszczyzn) lub obrotowy (szlifowanie powierzchni walcowych). Rozróżniamy szlifowanie czołowe, obwodowe, wgłębne, zgrubne i gładzące.
Oprócz podanych powyżej przykładów, obróbka skrawaniem obejmuje również m.in. dłutowanie, przeciąganie, gładzenie, dogładzanie, docieranie, wytaczanie, rozwiercanie, struganie i dłutowanie itd.
