Lakierowanie proszkowe to sposób pokrycia powierzchni zamiast ciekłej farby – proszkiem (np. mieszaniną pigmentu i żywic), metodą natryskową elektrostatyczną lub elektrokinetyczną, a następnie utwardzenie jej w wysokiej temperaturze. Farba utrzymuje się na powierzchni dzięki wykorzystaniu siły elektrostatycznej i dzięki niej dokładnie do malowanej powierzchni przylega. Technologię tę powszechnie wykorzystuje się do zabezpieczania powłoką farby powierzchni metalowych: stali oksydowanej, cynkowanej, aluminium, wykonanych z żeliwa, staliwa czy metali nieżelaznych. Ale istnieją już technologie utrwalania powłoki nie wykorzystujące metod wymagających zastosowania wysokich temperatur (promieniowanie podczerwone, ultrafioletowe), dzięki czemu możliwe staje się lakierowanie proszkowe przedmiotów lub konstrukcji, które wrażliwe są na stosowanie wysokich temperatur (drewno, polimery, elementy gumowe itp.). Do lakierowania proszkowego zwykle wykorzystuje się farby epoksydowe, poliestrowo-epoksydowe i poliestrowe.
Lakierowanie proszkowe metali
Lakierowanie proszkowe przedmiotów metalowych rozpoczyna się od właściwego przygotowania malowanej powierzchni: oczyszczania, odtłuszczania, piaskowania i usunięcia skorodowanych fragmentów. Wynika to z właściwości zastosowanej metody lakierowania proszkowego, każde zanieczyszczenie bowiem zwiększa w danym miejscu grubość powłoki lakierniczej odpowiednio do jego przewodności elektrycznej. Staranne oczyszczenie powierzchni daje możliwość pełnego oddziaływania sił powodujących przyczepność farby do pokrywanego podłoża. Ale odpowiednia jej chropowatość zwiększa powierzchnię styku oraz ułatwia mechaniczne zakotwienie się cząstek powłoki w powierzchni metalu, stąd zastosowanie albo naturalnie szorstkich podłoży, albo traktowanie ich dodatkowo ścierniwem lub nakładanie gruntów reaktywnych (powłok konwersyjnych). Po zabezpieczeniu powierzchni pod względem antykorozyjnym przystępuje się do nanoszenia powłoki lakierniczej. Lakierowanie proszkowe metali odbywa się np. metodą natryskową z pomocą sprężonego powietrza. Po nałożeniu, pokryty powłoką element trafia do pieca, gdzie poddany zostaje polimeryzacji powłoki, czyli jej termo utwardzeniu i, na koniec, osuszeniu. Powstała w ten sposób powłoka jest gładka, bez typowych dla malowania farbą w płynie zacieków czy pomarszczeń faktury, jest również twarda i odporna na działanie czynników mechanicznych (uderzenia), atmosferycznych i chemicznych. Powierzchnia lakierowana proszkowo może też mieć wiele typów wykończeń (stopnie połysku, faktura czy struktura).
